دهکده جهانی زنان

به نام خدا

انجمن صنفی زنان مدیر کارآفرین به منظور اشاعه فرهنگ کارآفرینی در جامعه زنان ایرانی به همت تعدادی از کارآفرینان و صاحبان کسب و کار شکل یافته و در اسفند ماه ۱۳۸۳ در وزارت کار و امور اجتماعی به ثبت رسیده است.

مؤسسین و اعضای انجمن ضمن برخورداری از تجارب مؤثر در فرآیند کارآفرینی و طی مسیر ایجاد و توسعه کسب وکارهای جدید در تعامل و هم اندیشی با یک دیگر، ضرورت حرکت جمعی در این راه را حس کرده و بر آن شدند تا نسبت به ایجاد تشکلی حرفه‌ای اقدام نمایند. چه از این طریق ضمن ارتقاء ظرفیت مدیریت کارآفرینان، پیوند با دیگر عناصر مؤثر در محیط کارآفرینی از جمله دولت، سازمان های غیر دولتی مرتبط، نهادهای عمومی هم چون بانک ها و دانشگاه ها تسهیل خواهد شد. مضاف بر آن که این جمع نیز زمینه پرورش و توسعه استعدادهای جوا ن دارای ایده های خلاق در عرصه کارآفرینی را فراهم خواهد ساخت .

اهداف

انجمن زنان مدیر کارآفرین در راستای مأموریت فوق اهداف اصلی خود را به شرح زیر برشمرده است:

۱- ترویج و توسعه کارآفرینی
۲- کمک به بهبود و اصلاح سیاست های حمایتی از زنان کارآفرین
۳- نهادینه ساختن فعالیت های آموزشی، پژوهشی،مشاوره‌ای و ترویجی در زمینه کارآفرینی
۴- فراهم ساختن زمینه لازم برای پرورش ایده های خلاق در ورود به عرصه کارآفرینی
۵- کمک به سامان دهی فعالیت های مرتبط با کارآفرینی
۶- کمک به پیوند منطقی و متناسب میان کارآفرینان و دولت و بانک ها و سایر ذی نفعان
۷- کمک به ایجاد شبکه های اطلاعاتی و ارتباطی میان زنان کارآفرین در سطح ملی، منطقه‌ای و جهانی

فعالیت ها

انجمن به منظور تحقق اهداف خود، فعالیت های زیر را دنبال می کند:

۱- کشف و شناسایی زنان کارآفرین در سطح روستا، شهر و نیز زنان ایرانی کارآفرین خارج از کشور
۲- تهیه بانک اطلاعاتی زنان کارآفرین در بخش های مختلف کشاورزی، صنعت و خدمات
۳- کمک به پیوند و تعامل میان زنان کارآفرین از طریق سایت www.wenet.ir
۴- نیازسنجی آموزشی و مشاوره‌ای زنان کارآفرین
۵- برگزاری همایش ملی سالانه زنان کارآفرین
۶- تأسیس مرکز مشاوره کارآفرینی زنان
۷- تهیه بولتن خبری انجمن به صورت ماهانه
۸- کمک به ایجاد ارتباطات مؤثر میان جوانان صاحب ایده های خلاق با کارآفرینان
۹- برقراری ارتباط با کلیه نهادهای مرتبط با کارآفرینی در سطح کشور
۱۰- برقراری ارتباط منطقی و متناسب انجمن با تشکل ها و نهادهای مرتبط در سطح منطقه‌ای و جهانی
۱۱- کمک به دست یابی کارآفرینان به آخرین اطلاعات و داده های علمی و تجربی در زمینه کارآفرینی در سطح ایران و جهان از طریق سایت www.wenet.ir
۱۲- برگزاری جلسات هم اندیشی کارآفرینان
۱۳- برگزاری تورهای آموزشی ویژه کارآفرینان
۱۴- گردآوری و انتشار تجارب زنان کارآفرین
۱۵- تشکیل گروه‌های تخصصی به منظور تأمین نیازهای اساسی و بررسی راه های تحقق سیاست‌های انجمن. گروه‌های تشکیل شده و فعال انجمن عبارتند از:

- گروه ارتباطات
- گروه آموزش و پژوهش
- گروه مشاوره
.
 

نوشین واحدی از زنان کارآفرین بندرعباس است که ابتدا کار خود را بدون سرمایه و از یک دفتر کار ۱۲ متری آغاز کرد و اکنون پس از هفت سال کار شرکت او تنها شرکتی است که کار نصب آسانسورهای مسافربر و باربر نیروگاه برق هرمزگان را به صورت انحصاری انجام می‌دهد.

او پس از دو سال کار به عنوان مدیر فروش یک شرکت آسانسوری به فکر تاسیس شرکت خودش افتاد و اکنون در زمینه نصب، حمل و راه‌اندازی آسانسور، پله‌‌برقی و تعمیر جرثقیل‌های سقفی کار می‌کند.

هر چند که او در ابتدا سرمایه‌ای نداشت و بسیاری او را از این کار منع می‌کردند: «دوستان و فامیل همه مرا منع می‌کردند و تا مدت‌ها نگرانی خانواده‌ام را احساس می‌کردم.»

این زن کارآفرین در ابتدای کار مغازه ۱۲ متری یکی از دوستانش در ساختمانی فرسوده را برای شروع کار انتخاب کرد و با یک منشی و یک نفر پرسنل نصب کار خود را آغاز کرد: «در شروع کار به عنوان یک زن بسیار سخت توانستم اطمینان کارفرما را برای چنین کار فنی‌ای جلب کنم.

از آن‌جا که سرمایه‌ای نداشتم ابتدا از مشتری پیش پرداخت گرفتم و لوازم اولیه کار مانند موتور جوش، جرثقیل دستی و ابزارهای دیگر را خریدم. مرحله اول کار که انجام شد هزینه مرحله دوم را گرفتم و دوباره جنس‌های مورد نیاز را خریدم و همین طور تا چهار مرحله این کار را ادامه دادم تا کار انجام شد.»

او پس از انجام کار اولش توانسته بود اطمینان فروشنده قطعات را جلب و در سخت‌ترین شرایط مالی اعتبار خود را نزد فروشنده قطعه حفظ کند طوری که اکنون ۴۰ میلیون تومان جنس می‌خرد و هفته بعد چک را برای فروشنده می‌فرستد و معتقد است که این اعتبار را به راحتی به دست نیاورده است.

واحدی درباره امکاناتش در آن زمان می‌گوید: «ساختمان مغازه بسیار فرسوده بود و من حتی پول رنگ‌دیوارها را هم نداشتم. وقتی مشتری به دفتر می‌آمد نگاهی به در و دیوارها می‌انداخت طوری که از چشمانش می‌فهمیدم که بار دیگر برنخواهد گشت.»

در آن زمان طعنه‌های اطرافیان هم او را آزرده می‌کرد: «زمانی که به دفتر کارم می‌رفتم، آشنایان باخنده می‌گفتند «می‌روی که در حجره‌ات را باز کنی» گرچه با شوخی جواب می‌دادم اما تحمل این حرف‌ها برایم سخت بود.»
زمانی که واحدی کار خود را شروع کرد تنها دو شرکت در زمینه آسانسور در بندرعباس ثبت شده بود و بقیه به صورت ویزیتوری کار می‌کردند.

او با مرور خاطراتش می‌گوید: «آن‌ها از من می‌خواستند که وارد این کار نشوم اما بعد از این‌که توانستم شرکت را ثبت کنم و فعالیتم از آن‌هایی که ویزیتوری کار می‌کردند گسترده‌تر شد، بلافاصله آن‌ها هم تصمیم به ثبت شرکت گرفتند که این نکته مثبتی بود چون کار آن‌ها را قانونی‌تر کرد.»

واحدی شب‌هایی را نیز به یاد می‌آورد که خود برای خالی کردن لوازم آسانسور از کامیون می‌رفت: «ساعت ۱۲ شب کامیون می‌رسید و همان موقع باید تخلیه می‌شد چرا که کامیون در روز اجازه ورود به شهر را نداشت. سر راه در میدان، چهار کارگر افغانی سوار می‌کردم و پای کامیون می‌بردم و به آن‌ها تذکر می‌دادم که با احتیاط بارها را خالی کنند که در نهایت تا ساعت پنج صبح کامیون خالی می‌شد.»

این زن کارآفرین پس از ۱۰ ماه توانست یک دفتر کار ۵۷ متری بخرد در حالی که فقط یک ششم پول خرید دفتر را داشت: «وقتی فهمیدم که می‌توانم از پس کار بربیایم تصمیم گرفتم وام بگیرم و دو ماهه بقیه پول را پرداخت کنم.

هرچند که توانستم در دو ماه پول را پرداخت کنم اما خیلی شب‌ها تا صبح راه می‌رفتم و به فکر پرداخت وام بودم.»

او از جوانانی که برای شروع کار تنها به سرمایه تاکید می‌کنند، گله می‌کند: «در میزگردهایی که به عنوان کارآفرین می‌روم جوانانی را می‌بینم که برای شروع کار فقط به سرمایه تاکید می‌کنند در حالی که من معتقدم با داشتن سرمایه کسی کارآفرین نمی‌شود. چرا که اگر سرمایه به هر کسی داده شود، او هم می‌تواند کار راه بیندازد.»

او معتقد است که جوانان ابتدا باید توانایی‌های خودشان را محک بزنند و ببینند که آیا قدرت بازپرداخت وام را دارند یا نه. نه این که در ابتدای کار فقط به فکر گرفتن وام باشند.

او اکنون ۱۱ نفر پرسنل ثابت و شش پیمانکار مقطعی و دو اکیپ جوشکار دارد اما گاهی هم برای رفع خرابی خودش وارد عمل می‌شود: «زمانی برق رفته بود و آسانسور بین طبقات گیر کرده بود. از آن‌جا که پرسنل در اسکله بودند و فاصله زیادی با محل داشتند خودم به محل رفتم و کار را انجام دادم. گاهی هم پیش آمده که برای کار سرویس و نگهداری و رفع خرابی به محل می‌روم و تا جایی که بتوانم سعی می‌کنم عیب را برطرف کنم و اگر نتوانم تلفنی از مدیر فنی مشورت می‌گیرم.»

واحدی که اکنون بیش‌ترین قراردادها در زمینه نصب آسانسور با ادارات دولتی را در استان هرمزگان دارد، از زمانی می‌گوید که در یک مناقصه برنده شده بود اما به خاطر زن بودنش به راحتی به او اطمینان نشد: «وقتی برای عقد قرارداد رفته بودیم، مدیر تدارکات آن سازمان استرس زیادی داشت به حدی که نگرانی خود را به زبان آورد و گفت‌ این کار فنی است و من می‌ترسم از این که این کار توسط یک زن بخواهد انجام شود. با او وارد بحث شدم اما او مدیرعامل شرکت دیگری را با سبیل‌های با ابهتش‌ نشان داد و گفت: «از ظاهر این مدیر مشخص است که این کاره است اما برایم اصلا قابل درک نیست که شما بتوانید این کار را انجام دهید.»

واحدی که در مناقصه برنده شده بود کار را انجام داد اما در همان زمان شرکتی که آن مرد با ابهت اداره می‌کرد ورشکست شد.»
این مدیر جوان معتقد است که شرایط منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کند نیز در پذیرش او به عنوان مدیر چنین شرکتی تاثیر گذاشته: «زمانی که برای کار به پالایشگاه دعوت شده بودم، حراست پالایشگاه به خاطر محدودیت ورود زنان، مرا به داخل راه نداد و این در حالی بود که مدیر فنی شرکت که یک مرد بود به راحتی توانست داخل شود.»

این زن کارآفرین برای گرفتن پروانه طراحی و مونتاژ آسانسور هم بارها جواب منفی شنید اما هیچ‌گاه مایوس نشد: «آن قدر جواب منفی شنیدم که اگر هر کس دیگری به جای من بود می‌رفت و پشت سرش را هم نگاه نمی‌کرد و جالب این‌جا بود که به خاطر زن بودنم، پروانه را نمی‌دادند.»

اما او پس از یک سال دوندگی با توجه به امکانات و وسایل کارگاه و سابقه کار توانست به عنوان اولین شرکت در بندرعباس این گواهی را بگیرد. گواهی‌ای که صرف داشتن آن شرکت اجازه نصب آسانسور را می‌گرفت و این گواهی به نشانه استاندارد بودن آسانسور برای گرفتن پایان کار ساختمان لازم بود.

واحدی می‌گوید: «حتی فرم گواهی پروانه در بندرعباس تا آن موقع در اداره صنایع وجود نداشت و مجبور شدم با خودم از تهران بیاورم که برای شرکت‌های بعدی هم استفاده شد. هر چند که فکر نمی‌کنم هیچ کس به اندازه من برای گرفتن این پروانه اذیت شده باشد.»

او پس از انجام کار نصب آسانسورهای مسافربر ۴۵۰ کیلوگرمی با ارتفاع ۲۰ متری در نیروگاه برق هرمزگان، کار ساخت آسانسور باربر دو تنی با ارتفاع ۸۰ متری را برای نیروگاه انجام داد:‌«ساخت چنین آسانسوری، کاری فوق‌العاده صنعتی است و تضمین‌های زیادی برای انجام این کار از ما گرفته شد که شرکت ما هر چهار آسانسور باربر نیروگاه را به صورت انحصاری نصب کرد.»

یکی از موسسان انجمن ملی زنان کارآفرین با اشاره به اهمیت کارآفرینی از سوی زنان گفت: عدم خودباوری به عنوان یک معضل فرهنگی یکی از بزرگترین مشکل زنان ایران در کارآفرینی است.

"فرشته سلیمانی" در نشست خبری ششمین همایش زنان کارآفرین با عنوان "کارآفرینی اجتماعی" با اشاره به اینکه زنان حدود نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند، اظهار داشت: ایجاد خودباوری و استقلال در زنان شرایط لازم را برای توسعه کشور فراهم می کند.

وی از جمله عوامل بوجود آورنده این مشکل فرهنگی به الگوسازی های نادرستی اشاره کرد که از سال های کودکی تا دانشگاه به جامعه آموخته شده است.

هایده شیرزادی ، مدیرعامل شرکت بازیافت مواد و تولید کود آلی کرمانشاه 

»اهل شهر گیلان غرب استان کرمانشاه هستم. اکثر دختران این شهر به خاطر آنکه دبیرستان دخترانه در شهر نبود، پس از اتمام دوره دبستان، خانه دار می‌شدند و ادامه تحصیل را فراموش می‌کردند. اما من که علاقه به ادامه تحصیل داشتم، مجبور شدم به صورت متفرقه دوران دبیرستان را به پایان برسانم و بعد مدرک فوق دیپلم حرفه‌وفن را برای معلمی اخذ کردم.

دو سال معلم مقطع راهنمایی بودم اما به دلایلی امکان ادامه کار برایم وجود نداشت. در این دوره، در واقع هر نوع شغل و فعالیت برایم ممنوع شد. بنابراین تصمیم گرفتم عازم خارج از کشور شوم و در رشته کشاورزی تحصیل کنم.

در سال ۱۳۶۴ عازم آلمان شدم، اول زبان آلمانی را یاد گرفتم. پس از عزیمت، در یک دبیرستان آلمانی ثبت نام کردم و مجددا دیپلم گرفتم. در رشته مهندسی کشاورزی بین‌المللی تحصیل را آغاز کردم. پس از اتمام تحصیل در رشته کشاورزی بین‌المللی در سال ۷۱ به ایران برگشتم و پیشنهاد طرح کمپوست کرمانشاه را به مسئولان استان کرمانشاه دادم، اما شرایط فراهم نبود و این موضوع را ضروری ندانستند و با مراجعات مکرر به مسئولان استان نتیجه‌ای حاصل نشد.

تصمیم گرفتم در رشته اکولوژی ادامه تحصیل بدهم تا بتوانم موضوع را بهتر توجیه کنم. در همان دانشگاه کاسل رشته اکولوژی حفاظت محیط‌زیست را به اتمام رساندم، تمامی تحقیقاتم را در خصوص مدیریت پسماند ایران انجام دادم، با استادان دانشگاه که صحبت کردم، پیشنهاد کردند موضوع دکترایم را در این خصوص ارایه بدهم.

در نهایت، در سال ۱۳۷۵ درخواست مجوز احداث واحد بیوکمپوست را به صنایع استان دادم. با پیگیری‌های فراوان در سال ۱۳۷۷ مسئولان وقت شهرداری کرمانشاه تصمیم به مشارکت در اجرای طرح گرفتند و شرکت بازیافت مواد و تولید کودآلی کرمانشاه را تأسیس و در سال ۱۳۸۰ بهره‌برداری طرح را شروع کردم.

روزی من یک نفری شروع کردم، اما حالا به طور مستقیم در پروژه بازیافت کرمانشاه ۷۰ نفر مشغول به کار هستند. در مجموع سایر بخش‌های مدیریت پسماند جمع‌آوری، آموزش و ... حدود ۷۰۰ شغل را در شهر ایجاد کرده‌ام. مطالعات مدیریت حدود ۶۰ شهر ایران را انجام داده و یک گروه مهندسی از جوانان کرمانشاه را آموزش دادم (حدود ۳۵ نفر) که در حال انجام فاز مطالعاتی یا نظارت بر اجرای طرح‌های سایر شهرها هستند.
 

چشم انداز

هدف بلند مدت شورای زنان بازرگان تشویق زنان فعال در امور اقتصادی به عضویت در اتاق بازرگانی و استفاده از توانمندی های آنان در راستای توسعه اقتصادی کشور و پیشبرد اهداف اتاق با استفاده از گروههای تخصصی مختلف است تا به این طریق بتوانند نقش مؤثری را در توانمند سازی و ارتقاء جایگاه زنان در فعالیتهای اقتصادی، صنعتی و بازرگانی کشور ایفا نمایند و با ارائه نظرات مشورتی در مورد مسائل مذکور از دیدگاه زنان بازرگان عضو اتاق به هیأت رئیسه و دبیرکل محترم اتاق تهران جهت طرح در مراجع ذی صلاح نقش شایسته ای در انجام رسالت اجتماعی خود به عنوان بزرگترین NGO بخش خصوصی در کشور داشته باشند.

اهداف:

- توانمندسازی زنان عضو اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران در انجام امور تجارت بین الملل

- تشویق زنان فعال در امور اقتصادی به عضویت در اتاق بازرگانی تهران و استفاده از توانمندی های آنان در راستای توسعه اقتصادی کشور و پیشبرد اهداف اتاق تهران.

شرح ماموریت:

- تشکیل بانک اطلاعاتی از فعالیت های اقتصادی زنان بازرگان اتاق تهران

- معرفی فعالیت های شورای بانوان بازرگان به سازمان های داخلی و خارجی

- برگزاری کلاس ، کارگاههای آموزشی و همایش

- انجام مطالعه و پژوهش با هدف شناسایی راهکارها و چالش های مورد نیاز زنان کارآفرین و بازرگان

- شناسایی ، جذب و تشویق صاحبان ایده و حتی سرمایه گذار

- تهیه اطلاعات مرتبط با سمینارهای داخلی و خارجی وحضور موثر در همایش های مذکور

- برقراری ارتباط مناسبت با دیگر شوراهای زنان در اتاق های بازرگانی درداخل و خارج از کشور

- شناسایی زنان ایرانی کارآفرین و بازرگان درخارج از کشور

- ارائه مشاوره های لازم با هدف فرهنگ سازی در ارتباط با کارآفرینی زنان در جامعه

- برقراری ارتباط مناسب با رسانه ها با هدف اطلاع رسانی برنامه ها و اهداف شورای زنان بازرگان

- تعامل، همفکری و همکاری با دانشگاهها، نهادها و سازمان های دولتی در داخل و خارج از کشور

- تلاش در جهت اخذ مجوزهای مورد نیاز زنان بازرگان شورا جهت انجام امور تجاری
 

ü کوشش در جهت گسترش ارتباط و تحقق نظریات زنان بازرگان و کارآفرین ایرانی در زمینه بازرگانی، صنعت و سایر امور مربوطه.

ü مطالعه و بررسی به منظور فراهم آوردن زمینه های لازم برای سرمایه گذاریهای صنعتی و بازرگانی و مشارکت در برپایی و اداره نمایشگاهها، بازارهای مکاره و سایر فعالیتهای مشابه،‌ با موافقت مراجع صلاحیتدار ایران کمک به موسسات،‌ سازمانها و اشخاص حقیقی و حقوقی علاقمند به شرکت در نمایشگاهها و بازارهای مکاره بین المللی که در ایران یا سایر کشورها برگزار می شود.

ü ترویج مبادله هیأت های نمایندگی بازرگانی،‌ صنعتی و اقتصادی بین سایر کشورها با همکاری با اتاقها و شوراهای مشترک اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران.

ü جمع آوری و ارزیابی اطلاعات آماری و سایر اطلاعات سودمند در مورد مسایل بازرگانی – صنعتی و اقتصادی زنان بازرگان و قرار دادن این اطلاعات در اختیار و همکاری با سازمانها و مقامات صلاحیتدار ایران در انجام اموری که منظور از آنها تشویق توسعه روابط بازرگانی و اقتصادی و صنعتی زنان بازرگان است.

ü تشکیل و اداره سمینارها، سخنرانیها،‌ کنفرانسها و گردهمائیها درباره مسایل مربوط به بازرگانی و توسعه روابط صنعتی و اقتصادی و انتقال فن افزاری بین زنان ایران و سایر کشورها.

ü انتشار نشریه اطلاعاتی در زمینه توسعه روابط اقتصادی و صنعتی بین شورای زنان بازرگان با سایر کشورها حاوی قوانین و مقررات بازرگانی و صنعتی کشورها و سایر مطالب مورد علاقه مشترک و انتشار مجله و کتاب و جزوات و نرم افزار پس از کسب مجوزهای لازم .

ü حل اختلاف ناشی از روابط بازرگانی، اقتصادی و صنعتی بین اشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی از راههای دوستانه و حکمیت بین آنان در سطح ملی و بین المللی.

انجام سایر اقداماتی که برای نیل به اهداف فوق ضروری است یا به آنها مربوط باشد.

کاترین لویس و کریستوفر کانل
گزارشگران ویژه America.gov

کابیلان کانداسامی[۱]، اهل کوآلالامپور[۲]، مالزی، نخستین ساعات صبح ۲۶ آوریل با فهرستی از اسامی چهار مدیر که قصد ملاقات آنها را داشت وارد مرکز ریگان[۳] در واشنگتن شد. او تارنمای خبری آنلاین به نام مالزی آزاد امروز[۴] را اداره می کند و می دانست که می تواند، "از برخی از کارهایی که آنها انجام می دهند، چیزهایی بیاموزد."

کانداسامی زندگی نامه ۲۵۰ کارآفرین را مطالعه کرده بود که مانند او از طرف پرزیدنت اوباما۲۶-۲۷ آوریل جهت حضور در اجلاس ریاست جمهوری درباره کارآفرینی[۵] به واشنگتن دعوت شده بودند